'iç burkma' kelimesiyle tam onikiden yakalamış olan başlıktır zannımca. zira kışın ortasında elimde poğaça söylene söylene okula yetişmeye çalışırken ve herşeye ve herkese luzümsuz yere çok kızgınken, karşı kaldırımda soğuk taşın üstünde köpeğine sarılmış uyuyan bir adamı gördüğümde içim tam anlamıyla burkulmuştu. ben üstümde palto, elimde eldivenler ve poğaça aslında çok da şanslıyken söyleniyordum ve o kışın ortasında battaniyesi bile olmadan ayağınızda bot olmasına rağmen bastığınızda ayağınızı üşüten kaldırımda yatıyordu.