bir de başka birşeyle uğraşırken aniden "hissetmek" vardır ki o ayrılığın gelişini, anlatılmaz.
bir ortamdasınız, eğleniyorsunuz. birden başınızı kaldırıp "evet, bugün..." diyorsunuz. birileri size bugün biteceğini fısıldıyor. yok yok diyorsunuz, paranoya yapıyorum. içten içe o hissin yanılmaktan başka birşey olmadığına inandırmaya çalışıyorsunuz kendinizi. ve sonra dikkatinizi yine meşgul olduğunuz işe veriyorsunuz. olmuyor, olmuyor odaklanamıyorsunuz. tebrikleraz önceistemedenpsişikgüçlerinizikullandınız.
gözleriniz doluyor, dakikalar geçmiyor. ayrılık acısını çekmeye başlıyorsunuz, daha ayrılmadan. eve geliyorsunuz, sessizce. durgun bir halde devam ediyorsunuz beklemeye. bekliyorsunuz, bitiyor o gece. kesip alıyorlar diğer yarınızı sizden. yine yanılmadım diyorsunuz...
