(#11189471) ironiktir. neredeyse tüm maceralarında, tess gerritsen kendisini güzel olmayan, çekici bir kadın olarak betimlemiş hatta bunu önemle vurgulamayı ihmal etmemiştir. buna rağmen, sayfaları çevirdikçe, rizzoli' nin psikopatların üstüne korkusuzca yürümesine, sevimli ama aşırı inatçılığına, sıkı bir kontrolle koruduğu mesafeliliğine hayran kalmamak elde değildir. kraliçenin klavyesinde yıldız gibi parlar.
not: ayrıca tess gerritsen' in gerçek hayattan esinlendiği, cinayetlerinin öyküsünü amerikan forumlarında takip etmeye çalışırken iğrençliklerini öğrenip öfke kustuğum bir seri katilin yansımasının cezasını kesmesi beni daha da hayran bırakmıştır kendisine.
