şahsım olur kendileri. artık alışkanlık haline geldi. hatta öyle ki, normal merdivende yürüdüğümde kendimi enayi gibi hissediyorum. 'ulan hep ben çabalıyorum. merdiven neden hiç hareket etmiyor. zirveye çıkıcam diye götümden ter akıyor arkadaş. ' diyorum. ve geçiyorum yürüyen merdivene. karşılıklı özveriyle hallediyoruz meseleyi.
