dil güzel iskender pala sevenler için. kurgu daha düzelmiş. şöyle ki iskender palanın sıkça muzdarip olduğum o bilgi verme kaygısıyla anlatımı sıkıcı hale getirme sorunu çok yok.
--spoiler--
ama gel gelelim kambere. hiç sevmedim seni kamber. çok gönül adamısın, çok duygusalsın. taçlıya muhabbetin hiç hoşuma gitmedi.
babaydar sen öyle değilsin. keşke daha çok olsaydın romanda. hatta kamberin yerine sen olsaydın en azından taçlıya aşık olmazdın. gene de kamberi bu kadar sevgi konusunda eğiten sen olduğun için biraz suçlusun diye düşünsem de şu kısmı çok beğendim;
"hakikati sevmek, babacım, sevgilerin en güzelidir. çünkü hakikat mutlak güzellikten doğar ve bütün güzeller o'nun güzelliğinden bir ilham taşıdıkları için sevilirler. hakikati ayırt etmeyi bilirsen sevgiliye karşı sevgide ortak edinmemiş olursun. sevgiliyi sevmek, sevgilinin sevdiklerini sevmek, sevgili için ve sevgili yolunda sevmek, sevgiliyle birlikte sevmek, bunların hepsi insanın tabiatına uygundur."
bir de şu kısmı;
"bir madde, tabii olan merkezinden ayrıldığında sevgiyle ayrılır ve oraya yine sevgiyle dönmeye çalışır. ezelde harekete geçen eşya ebediyete sevgiyle yürüyecektir. göklerde, yerlerde ve ikisi arasında ne varsa sevgiyle vardır. gökler sevgiyle dönerler, yıldızlar sevgi sayesinde yerlerinde durabilirler. tıpkı kalbimizdeki sevgi yıldızları gibi... bu yüzden dış yerine içi, suret yerine ruhu sevmek gerekir. hayat ancak sevgiyle tatlıdır ve sevgilisiz dünyada hayat sürmek beyhudedir."
yavuzu görmek istediğim gibi anlatmış bu kitap. tam olarak kahraman. ama gene taçlıya yazılan şiirler sorunu var. hoşuma gitmedi açıkçası. benim yavuzum öyle değil kafamda.
--spoiler--
son olarak bitirene kadar elimden asla bırakmak istemedim kitabı. ben çok beğendim.
