boktan kampüs. içeride sigara bile satılmaz. abuk bir iki kantin bozması; ama muhabbeti güzeldir. hocalar kasar her daim. sinir bozucu bir arka kapısı (imyo) vardır. park yeri olmaz çoğu zaman etrafında, araç da içeri sokulmaz zaten. en iyi tarafı bir tek cumhuriyet gazetesi satılır. eğitimci adam posta, vakit, zaman okumasındır, bilir de anlatmaya çalışır sanki. çıkarsın ön kapıdan; tam karşında bir liraya ekmek arası... ne var içinde bilinmez ama yenir. az yukarı heykele doğru, çadır kafe: peşmerge kampı tadında vasatın da altında. ama gidilir. yürü biraz daha ömrümün en uzun, ömrümün en bitmez, ömrümün en karanlık anları: banka sıraları... asla boş olmaz orası. aklın varsa iş bankasından, ziraat bankasından uzak dur diye hayali bile haykırır. tamam kal orada, ya ilk eshotla kaç kaçabildiğin semte: bornova olur, kordon olur, karşıyaka olur, incir altı da olur ya da dön hemen o sevmediğin boktan okuluna.
değişmiş midir? muhakkak değişmelidir...
