5 yaşındayken okul olmadığı için ne zaman istersen baban sabah işe giderken ağlaya zırlaya peşine takılabilmektir. Ve ne olduğunu ve ne işe yaradığını bilmediğin bir sürü cool cihazın içinde dolaşırken yaşadığın o enfes mutluluktur. Hele birde babanın iş arkadaşlarından biri sana gazoz ısmarlarsa babanın masasının önündeki sandalyeye oturup yere değmeyen ayaklarını sallayarak o gazoza sımsıkı sarılıp yavaş yavaş içmek vardır ki o da ayrı bi hazdır. Yaşanmalıdır.
