reklamdaki kızın ve babanın iticiliğini geçtim. yapılan pastanın sevimsizliğinden de bahsetmeyeceğim. hele o kızın saçlarının anlamsız toplanış biçimine değinmeyeceğim bile. ama kızın ağzına aldığı ilk parçadan sonra ağzını tekrar açışı yok mu işte ben orda tamamen deliriyorum. hayır niye bu kadar takılıyorsun diyeceksiniz ama dayanamıyorum işte. böyle küçük dili, çilek ve hamurun iğrenç karışımı bir görüntüye maruz kalıyoruz ya 2 saniye. işte ben o kısımdan sonra hep bir mide bulantısı yaşıyorum. sonra da bırak baba pasta yapmayı diyerek dr. oetker'le vedalaşıyorum.
