(italyancada ''yüksek'') vokal müzikte yaklaşık olarak orta do'nun altındaki fa ile üstündeki ikinci re arasında kalan ses alanı; dört sesli müzikte en yüksek ikinci parti. ilk başlarda bu sözcük falsetto(kadınsı erkek sesi) yapan en tiz erkek sesi için de kullanılırdı(kontrtenor).
alto sözcüğü rönesans müziğinde tenor sesin hemen üstündeki sesi gösteren contratenor altus teriminden türemiştir. kadın alto seslerine genellikle kontralto denir. alto terimi, alto saksofon, alto klarnet ve alto flütte olduğu gibi benzer ses alanına sahip müzik aletleri için de kullanılır.
