'idol alınmaz idol verilir' gibi saçma bir söz söyledikten sonra, kimilerinin aklında şu düşüncelerin tezahür ettiği düşünülmekte:
sıradan bir gün. her şey normal. yazar(?) oturmakta öylesine... derken;
- ya canım da sıkılıyor... ne yapsam?
iç ses: başlık aç... başlık aç... başlık...
- evet! harika bir fikir! ama ne açsam?
iç ses: idol al... idol al... idooool...
- evet! harika bir fikir! ama kimi alsam?
iç ses: mal herif! kimi olacak! tabi ki en yakın arkadaşlarını!!!
- evet! harika bir fikir! ama benim en yakın arkadaşım kim?
iç ses: onu da ben bileceğim! yaz aklına kim gelirse...
- evet! harika bir fikir! hemen yazmalıyım...
başlık açılır...
başlığı ve altındaki tanımı gören,
iç ses: çaydanlığı eline al... git... giiiiiiiitttt ve malum şeyin altını yak!
- evet! harika bir fikir!
iç ses: bi tarafına başlatma! yürü git lan...
- eve..
iç ses: de get ! bi daha da konuşursam , top olayım...
