15. yüzyıla kadar ispanya ve Portekiz'de yaşayan Musevilerin adıdır. Ortak dilleri Ladino'dur ve temelleri ortaçağ ispanyolcasına dayanmaktadır Reconquista'nın sonunda hıristiyanlar musevileri ve müslümanları dinlerini değiştirmeye veya ülkeyi terk etmeye sorlamışlardır. Sefaradların çoğu Kuzey Afrika'ya yani Osmanlı imparatorluğu topraklarına, Hollanda'ya, Fransa'ya ingiltere'ye ve Güney Amerika'ya sığınmışlardır. Osmanlı imparatorluğunun dönem padişahı II. Bayezid tarafından kabul edilip ("Derler ki Ferdinand akıllı bir kral, lakin Musevileri sürmesiyle kendi ülkesini fakirleştirip, benimkini zenginleştirdi"), ülkenin değişik yörelerine yerleştirilmişlerdir. ispanya'dan çıkış sürecinde yanlarına hiç mal ve mülk alamayan halkın Osmanlı topraklarına getirdikleri en değerli şeyleri kültür ve sanatları olmuştur.
Geldiklerinden üç yıl kadar sonra 1495 yılında Osmanlı'ya ilk defa matbaayı getiren, ibranice ve ispanyolca kitaplar basanlar Sefarad Musevileridir. Türkçe ilk eser bundan tam 150 yıl sonra basılabilecektir.
