sözüm kesinlikle kendi içinde ibadetini yapanlara değil bu baştan biline.
ancak genel olarak dikkati çeken bir şey var ki o da kimi oruç tutanların tutmayan kişileri yargılamaktan gerçekten zevk alması.
niye tutmuyorsun? ile başlayan cümle devamını şekerim var, tansiyonum düşüyor gibi sağlık sebeplerine bıraksa bile ve bu gerçekten doğru da olsa "amaaan hep bu bahane zaten hepp hepp!"
noluyo ya?
niye bu sinir? sana ne ki? sana mı kaldı benim şekerim tansiyonum?
"hep bölesiniz siz hep, ay şekerim düştü ay dayanamıyorum. aferin sana tutma tutma"
bir tripler bir tripler sormayın.
e ama, benim gerçekten tansiyonum düşüyor! diye kendinizi ispat çabasında falan buluyorsunuz bir anda.
onun dışında işi daha da ileri götürüp siyasi noktalara, giyim kuşama vardıranların sayısı da yadsınamayacak kadar fazla. hem ayrıca oruç zaten nefise hakim olmak değil midir? sen bıraksana benim giydiğimi yediğimi. ayrıca da hakareti, kötü sözü günah kabul eden bir dinin gereğini yaparken belli sebeplerden gerçekten tutamayan insanları yalancılıkla suçlamak da bir hayli büyük bir günahtır diye tahmin ediyorum. hoş illa sebep olması da gerekmiyor, lütfen özgürlük kavramını sadece başörtüsüne indirgemeyelim ve dinini yaşama biçimi farklı olan insanları yargılamayalım.
