yıllar önce.. 12-13 yaşlarındayım ve dayımın marketine bakıyorum. gelene buyur abi, gidene güle güle abla çekiyorum. arada arkadaşlarım gelince de ''la bi siktirin gidin la'' diyorum. işin bana eğlenceli gelen kısmı, markette bilgisayar olması. müşterilerden zaman buldukça counter strike yardıyorum. yan taraftaki internet kafeden çektiğimiz hat sayesinde internet kafedeki piçlerle beraber oynuyorum, daha da zevkli oluyor. gerçi bazen oyuna kimin girdiğini anlamayıp, sağa sola küfrettiklerini duyuyorum, bu daha da eğlenceli oluyor. sonradan öğrenmişlerdi piçler tabii.
neyse, işin çerez kısmını geçelim. yine markette bekçi olduğum günlerden biri. her şey sıradan yani. ülker çikolatalı gofretleri dizerken içeriye 25-30 yaşlarında bir herif giriyor. müşteri memnuniyetinin kitabını yazmış biri olarak hemen buyrun hoş geldiniz çekiyorum;
- hoş bulduk, ben aşağıdaki metin kuaförden geliyorum.
+ hangi kuaför abi?
- hemen aşağıdaki ya kahvenin yanındaki yok mu.
+ (çok anlamış gibi) hee tamam abi anladım buyur?
- dayın nerde, yok mu?
+ yok abi bana bıraktı dükkanı.
- (şöyle bir sağına soluna bakıyor) ya koçum, benim ablamın doğum günü var da gelen herkese bi paket sigara vericez, bana 4 karton lm lazım.
+ (iç ses: nası bi hediye amk kaç kişi geliyor ki) hemen abi poşete koyayım.
- yalnız biraz fazla harcama yaptık parasını yarın akşam veririm. yerim belli zaten aşağıdaki metin kuaför. (nasıl referansmış bu kuaför anasını satayım)
+ orada dur amına koduğum. beni küçük gördün diye hemen veresiyeye mi saldırıyorsun piçaklarım seni diye düşünürken.. abi olmaz valla veresiye vermiyoruz.
- yaa nolcak dayını tanıyorum, komşuyuz şurda (gören de gün yapıyorlar sanır)
+ abi maalesef, elimden bir şey gelmez..
herif ısrarlarını sürdürüyor, ben de inanarak iyi peki diyorum ve 4 karton lm'yi poşetlere doldurup adamı gönderiyorum..
akşam dayım geliyor. raftan marlboro light'ını alırken gözüne bir şey takılıyor ve ''nerede lan bu sigaralar'' diyor.
+ ya dayı aşağıdaki metin kuaför var ya, ordan bi adam geldi 4 karton lm istedi ben de verdim. parasını yarın vericekmiş. tanıdık zaten. (he tanıdık)
- (şöyle başını hafif eğip, bana bakarak) metin mi, ne metin'i lan?
+ yaa şu kahvenin yanındaki yok mu, o metin kuaför.
- lan o özden kuaför, sen buralarda metin kuaför diye bi yer duydun mu?
diyor ve benim başımdan aşağı kaynar sular dökülüyor. evet, dolandırılmıştım. güpegündüz hırsıza 4 karton sigarayı teslim etmiştim.. işin garibi metin kuaför diye bir yer bilmiyorum ama nedense varmış gibi davranıyorum. nutkum tutulmuştu sanırım, çünkü çevreyi iyi bilen biriyim.
neyse dayım adamı bana tarif ettiriyor, ben de anlatıyorum işte şu boyda, şu saç şekli olan, şu yaşta falan diyorum. dayım bir hışımla marketi terk edip bir yerlere gidiyor. 10 dk sonra gelip, ''git şu aşağıda birkaç adam var, konuşuyorlar bak bakim onlardan biri mi'' diyor. ben topuklarımı götüme vura vura koşarak gidip bakıyorum ama mission failed. adam çoktan tüymüştür. markete geri dönüyorum ve ilk defa dayımdan azar işitiyorum;
- olm ne gerizekalı adamsın ya, götünden donunu çalsalar haberin olmucak.. neyse git yemeğini ye akşam tekrar gel. hadi çabuk..
diyor ve ben yine yardıra yardıra eve gidiyorum.. bu da böyle götüme giren bir anı olarak kalmış oluyor.
ps: ve sen orospu çocuğu, umarım çoktan akciğer kanseri olmuşsundur. o lm'ler götünde paralanmıştır inşallah. senin amına koyim ben götveren, aşağılık pislik it ibne böhühü mal herif böhühüh allahsız böhühü..
