Troyalı bir şairden dinledim
çöken dağların kum masalını
aşkların gelgitiyle büyüyen
mermer bir kitabeydi okuduğum
ölümlere kafa tutan hayattı belki
tanrıya akran suyun yonttuğu
Kayalarla sevişen kor semender
ateşe sevdasını olduğu kadar
vahasını da anlatıyor çöllerin
kentlerin dili en yakışanı ona
metropollere gül dikiyor
incecik saz semailerinden
