ele avuca alınıp sevilemeyen, 50x30x25 ebatlarında bir akvaryuma tıkıştırılan, akvaryumun önüne gelip de yem vereceğinizi anladıklarında ağızlarını açıp mama gelmesini bekleyen, en son besleyeceğim hayvan olarak düşündüğüm sonra da pet shoptan çıkınca bir an önce eve gitmek için acele ettiğim ama bir o kadar da sevimli, günahsız canlılardır. unutulmadınız; bertuğ, nemo, sürmeli, benekli, alkız, sarıkız, vatoz1, vatoz2, vatoz3, çöpçü1, çöpçü2... arafın en yüce katları, en cennetimsi köşesi sizlerindir. rahat uyuyun.
edit: lepistesler doldurdu yerinizi. böyle ufak ufak. 20 tane falan varlar. biliyorum, orada anılarınız var, başka birini oraya sokmamam gerekirdi. ama babam ısrar etti. valla. her akvaryuma bakışımda gözüm bir bertuğ'u, bir nemo'yu aramıyor değil. merak etmeyin, kağıda adınızı yazıp akvaryuma yapıştırdım küçük dostlarım. uyandırdığım için özür dilerim. yeniden uyuyabilirsiniz.
