1.
-
Kıyıda unutulan çınardım
imrenip de tomurcuklara
bahar havasını kuşanıp
attım kendimi sokağa
Göğüslerine bastırarak kitapları
gülücük denizinde yüzüyorlardı
telaş içindeki bakışlarıyla
köşebaşlarını süzüyorlardı
ilkgençliğimi yaşadım
Savrulan saçlarını düzelterek
eteklerini çekiştirerek kimi
öpülesi mahcupluklar içinde
gül gibi kokuyordu tenleri
Uğultular içinde kaldım
Durduk yerde başlıyordu
damarları zorlayan yangın
su gibi akıyordu hayat
aşkı çoğaltıyordu
Kıyıda unutulan çınardım
eğilince dal gövdem
beyaz bir gül tomuruna
külüm ateşi anımsadı
suları tutuştu
içimdeki ırmağın.
* *
