son harry potter filmi olduğu için daha bir güzel olmasını bekliyor insan ama yinede fena değildi. yalnız filmde daha çok duygusallığın ön plana çıkması gerekirken herkes güle oynaya filmi bitirdi arkadaş. filmde duygusallıktan çok komedi vardı. özellikle harry ile voldemort un birlikte şato turu attığı zamanki anlar biz arkadaşlarla gülme krizine girdik. birde bu hermione ile ron' un öpüşme sahnesi tam komedi o ne öyle bir anda durduk yere öpüyorlar birbirlerini. çok saçma olmuş. gelelim snape' in aslında nasıl biri olduğunu anladığımız sahnelere. filmin en duygusal sahneleriydi özellikle de snape' in lily' ye sarılıp ağlaması adamı bitiriyor. hakikaten ağladı ağlayacak durumuna geliyorsunuz. bu sahneler içerisinde dumbledore ile snape' in harry hakkında konuşmaları dumbledore o kadar soğuktu ki gerçekten ve snape gayet üzülmüş ve duygusala bağlamıştı insan diyor ulan dumbledore ne *mk herifmişsin. fred' in ölümü ise sanki e öldü gitti napak *mk tarzında çok saçma bir şey olmuş daha duygusal olabilirdi. 19 yıl sonrası ise gerçekten güzeldi en azından insan diyor vay anasını bunlar buraya geldiğinde nasıldı şimdi nasıllar dedirtiyor. genel olarak film aman aman değildi ama yinede güzeldi. film insana öyle harry potter serisinin son filmi olduğunu pek hissettirmiyor ama görsel efektler ve snape için film izlenir.
