estetik, tema müziği oldukça güzel ve hissedilen duygularla uyumlu olan, naif, yavaş yavaş ilerleyen ama bir tarafın tutukluğundan ya da her iki tarafın da aşklarını birlikte yaşama haklarına sahip çıkacak cesarette olmadıkları için, kaybolan yılların puslu pişmanlığıyla sonlanan melodramdır. finaldeki kamboçya görüntüleri her kare çok güzeldir, belki de yönetmen böylesi naif bir aşkı böylesi bir eski adet(sırrını taşa söyleme) ve estetik antik kalıntılarla taçlandırmıştır. ancak tüm bunlar filmin vurucu olmasını sağlayamamış çünkü en nihayetinde (türk filmlerindeki gibi bir çocuk olsa da aşklarının meyvesi) aşklarını toplum baskısına kurban etmişlerdir. çok keşkeli bir film.
not: tabi bu yorumlar ıssız adam, aşk tesadüfleri sever filmlerinden zerre etkilenmeyen ama pride and prejudice'ı baş tacı yapan, sorry ı love you'ya gönül vermiş, boş ev (bin jip)filmine vurulmuş bir bünyenin serzenişleridir.
