celebrity olmanın yolu zirve organize etmekten geçer sözünü kendine prensip edinmiş 2. nesil organizatör.* "sıçayım böyle celebrity'liğe geberiyorum lan yorgunluktan" dediğini duyar gibiyim; hele ki mekan konusundaki o yer değişimi zorunluluğu sebebiyle uzun süre zirve içine dahil olamayıp soğukta kapılarda beklemesi nedeniyle hem kendisi adına üzülmüş ama kesinlikle kendisini takdir etmişimdir. sergilediği tüm davranışlarla kendisinin ancak çevresindekilerin mutlu olması sayesinde mutlu olabildiğini ortaya koyduğunu düşünmekteyimdir ve sırf bu yüzden her birimizin kendisine teşekkür borçlu olduğumuzu söylemeden edemeyeceğimdir. bundan sonra da zirvesel oluşum fikirlerini sıklıkla ortaya atsındır da istanbul yazarları daha sık bir araya gelsindir; zira her zirvede tanımadığım en az 20 sima ortaya çıkmakta, daha önce görmüş olduğum olsa bile sık görüşmemekten ötürü onları da zorlukla hatırlayabilmekteyimdir...
