27.
-
Diyelim ki balığım ben, sen de balıkçı,
ikimizde biliriz sineğe bile kıyamazsın sen,
Öyle boş oltayı atarsın denize,
Bilirsin salak olmadığımı, ama aşık olduğumu bilmezsin.
Ben sana inat yakalanırım oltaya, şaşırırsın nerden çıktı bu diye,
istediğin balık değil ki senin; oturmak iskelede sadece,
Mecbur çekersin oltayı yukarıya, acı çekiyorum ne de olsa...
Dedim ya kıyamazsın.
Uzanırım avuçlarına, dudaklarıma dokunursun.
Oltayı çıkaracaksın ya ondan yoksa aşık olduğundan falan değil...
Bakarsın avuçlarındaki aptal balığa, ben de sana.
Sonra beni kurtarmayı seçersin, ben avuçlarında ölmeyi seçerdim oysa.
Bırakırsın beni denize, yüzünde kahraman bir gülümseme.
Hayat kurtardın ya biraz önce...
Sessizce boğulurken mavilerde, son kez bakarım sana
Sen ise;
kurtardığını zannettiğin balığa...
(ANONiM)
