-"bir gün medineye misafirler gelmişti. onları karşılamıştı. hepsi ile tokalaşmıştı da lakin içlerinden her hali ile köylü oldugu belli olan birisi utanmıştı ve elini uzatmamıştı. çünkü elleri toz toprak ve yara içinde oldugundan utanmıştı. o hep diktatörleri görmüştü zalim kraları görmüştü utancı o yüzdendi. resullah görüyordu o adamın halinide diyordu ki; kardeş! ben medinede kuru ekmek yiyen bir kadının ogluyum utanmana sıkılmana gerek yok diyordu".
- vefatından son iki gün önce. en son kıldırdıgı namaz bir sabah namazı idi. namazdan çıkarken tekrar geriye dogru döndü ve sahabeye tek tek bakmıştı. sanki cennetde ki dostlarına tek tek seçer gibiydi. sonra şu cümleyi kullandı; " ben sizi bekleyecegim" dedi. sahabe sordu bizi nerde bekleyeceksin? "sizi kevser havuzunun başında bekleyecegim". başka bir sahabe; ya orda bullamasak? cevap verdi"nizamın başında" ya ordada bulamasak? "terazinin başında bekleyecegim" mutlaka bu üçünden birinde olacagım diyordu.
düşün tek başına allahınresulu o gün şu koca ümmetini kurtarmak için ordan oraya koşacak. işte sırf bu yüzden kurban olurum ben ona.
