çaresizliğim
yenilmişliğim
acı gerçek
kırık bir aşk
gecenin karanlığında büyüyor
büyüdükçe ağlıyorum
ne kadar uzaksın bana
ama mutlusun
mutlu olduğun için seviniyorum
sakın dert etme beni
tut onun elini
ilk yenilgim değil ki
hepimiz yeniliriz zaman zaman
kalbime yazmıştım ya seni
yara oldu
kabuk bağladı
ağlıyorum sessizce
çaresizliğime
seni sevmek isterdim
saçlarını koklamak
ama o kadar uzak ki
umut fayda etmiyor artık
yine de mutlu ol
dönme geriye
beni bana bırak
sakın düşünme
hem ben seni
mutlu olasın diye sevmedim mi?
