kendisini seven kadının yardımıyla onun hayatını mahveden adamdır doğrusu.
insanoğlu yaptığı hata ceza almazsa bir sonrakinde o hatanın daha büyüğünü yapar. bu adam kadına bağırdığında, şiddet uyguladığında ''beni kaybedersin'' cevabını almıyorsa, insanın bu sikindirik ''haa demek ki doğru yoldayım'' dürtüsü gelir ardı sıra. insanlar durmaz, birileri onları durdurmadıkça.
ayrıca sevgi ''ne yaparsa yapsın ona aşığım'' gibi bir duygu değildir, en azından olmamalı. hayatımız boyunca bir sürü insanla sevgili oluyoruz, hepsini de sevdiğimizi sanıyoruz ama bi yerden sonra hareketleri gözümüze batmaya başlıyor, terk ediyoruz. ya da tam tersi, terk ediliyoruz. e hani sevgi?
sevgi, kalpte başlayıp beyinde olgunlaşan bir şeydir. bana hayatı zindan edecek bir insanı ben niye seveyim? nasıl seveyim?
keşke her şartta kadınların arkasında duran aileleri olsa da, kadınlar zulüm gördüklerinde ''yeter ulen'' diyebilseler, oturup susmak yerine.
