agnostik bir yapıya sahip olan ben merak ederim hep : inananlar mı kolaya kaçar yoksa inanmayanlar mı ? neden ? çünkü inanmayanlar düşünen insanlardır çoğu zaman... (çok basite indirgeyerek açıklıyorum vericeğim örnekler de basit olacak.) biz bu dünyaya nasıl geldik, niye geldik, başka bir dünya olamaz mıydı, evren nasıl oluştu vs gibi sorularla boğulurlar. inananlar da bunları düşünür tabii... ama aradaki fark inanan cevabını bulamadığı sorulara Allah yanıtını verirken, inanmayanlar sorgulamaya devam eder. bu ilkel zamanlarda da böyle değil miymiş ? yani; ilkel insanlar ateşi ilk bulduklarında ve dokunup kendilerini yaktıklarında ateşin nasıl oluştuğunu anlayamadıklarından ve onların canını yaktığını fark ettiklerinden ateşe tanrı sıfatını yüklemediler mi ? sonra yağmurların yağmasından ötürü sellerden korkularına su tanrısına dönüştürmediler mi bu tanrıyı ? yani anlam veremedikleri şeyleri tanrı olarak benimsemediler mi ? şimdi de bu böyle... cevabını bulamadığımız sorulara Allah yanıtını verip işin içinden çıkan inananlar mıdır kolaya kaçan yoksa ölmeden önce cevabını alamayacağını bildiği halde sorgulamaya devam eden midir ?
