gerçekten şiir yazamayan erkeklerin, ortam yapabilmek çabası ile giriştikleri aktivite sonucunda içine düşebilecekleri boşluğa dikkat çeken gerçekliktir.
öteden beri sözcüklerle aram iyidir, dilediğim gibi dizip de dilediğim anlamı çıkartabiliyorum ortaya. iyi oluyor, kötü oluyor, beğeniliyor veya beğenilmiyor... ama hepsini bir kenara bıraktığımızda şunu gönül rahatlığıyla söyleyebilirim ki çekmek istediğim ilgiyi çekiyor hâla.
gününün yorgunluğu, göz kapaklarında adamakıllı yer etmiş bir güzellik uykuya dalmak üzereyken kollarımda yerine göre, o kocaman ve yargılansa adam öldürmeye teşebbüsten hüküm giyecek göz bebekleri akıveriyor içime veya yüzünün deltasında bir uçurum gibi duran dudakları genleşip, ciğerlerine dolan nefes ile arttırıyor kaburgalarımdaki fiziki basıncı.
demek oluyor ki şiir yazarak herkesin ilgisini çekmeyi amaç ediniyorsan, bir boka yaramaz. onun yerine para kazanıp da spor araba almalısın derim kendi payıma.
ama onun dışında kendini çekmeye odakladığın ilgiyi alıp da getiriverir sana. tabi burada "-ebilmek" dediğimiz hadise de etkin rol oynar.
