Unut! Sana tüm yazdıklarımı, Umut, anlatır yalnızca, sana
hissettiklerimi,
Sevgi mi? Özlem mi? Terkedilmek mi bu? Belki de bambaşka, ikimizden birinin sahip çıkması gerekliydi
bu aşka,
Sahip çıkabilirdim ben, evet öyle
düşündüm,
Fakat yanıp tutuşurken senin için, buz
kesmişti duygularım,
Hiç ulaşamadığım, varlığından haberdar
olduğum tek "düş"ümdün,
Biz yok artık! Yıpranmış hayallerim,
uzağımda sen ve biçare ben varım, Zihnimin derininde sessizliğe gömdüm
seni,
Unutmak mı? Haşa! Gözlerime yumdum
seni,
Sen öğrettin özlemi ve yaşattın bana,
Dinle beni, ne olur sözlerimi atma
yabana,
Herşeye rağmen karanlığın üzerine gün
gibi doğacaktık,
Seninle biz sevgili degil, SONSUZLUK olacaktik..
