yine bir gün* açmışım fizy'yi, crystalline yazmışım; amacım björk'ün yeni şarkısını bir kez daha dinlemek. bir süredir de fizy'ye bir kelime yazar çıkan şarkıları dinler, aralarda kalmış kristal gibi grupları keşfetmeye çalışırdım zaten. aynı zamanda da post-rock evreninin derinlerine doğru bir yolculuğa da çıkmıştım. ve işte björk'ün eseri sonlandı ve ardından pg.lost'un crystalline'i başladı. ve o post-rock tınılarını kavramam bir kaç saniyemi aldı. o gün bugündür* kulaklarımda çınlar durur bunların nameleri.