ne zamanki ellerimden biri kayıp gitse düşünemem bundan öte.
'geçtiğimiz yollarda kaybettiklerimizin bize en büyük kötülüğü, kendilerini tekrar tekrar hatırlatmalarıdır.. bir kere kaybetmekle kurtulamadığımız şeylerdir. yoklukları hayatımızdaki varlıkları haline gelir. hep ama hep hatırlarız. ne biçim kaybetmektir ki bu?'
(bkz: murathan mungan)
(bkz: yüksek topuklar)
