ah sevgili kürt kardeşim,
senin köylerinin yakıldığını, işsizlikle savaştığını, açlıkla boğuştuğunu, hep iki arada kaldığını, alnına silah dayansa devletin sana koşamadığını, olmayan köprüler nedeniyle sana yardım edilemediğini, zorla öğretilen dilin yüzünden hep yarım, arada, sıkışık yaşadığını, gencecik yaşında kahvelerde çürüdüğünü, açlıkla terbiye edildiğin için dağlara sığındığını ben çok iyi biliyor ve anlıyorum.
ama sevgili kürt kardeşim,
benim de köklerim senin toprakların ben de o acıların içinden, bağrından geçenlerin çocukları, torunlarıyım ama ben bir gün bile kendime ben Kürt müyüm? Arap mıyım? diye sormadım, düşünemediğimden ya da asimile olduğumdan değil, bu ülkede yaşıyorum ve Türkiye Cumhuryeti vatandaşıyım, faşistlik yapmıyorum, kürdüm, lazım diye. benim evimde de 24 saat Arapça konuşuldu, annem, babam Türkçeyi okullarda öğrendi ama bunu yadırgamak niye? ingilizce öğrenmek gücüne gitmiyor da, bu topraklarda seni bütünleştiren, ortak bir payda da buluşturan, yazdığının anlaşılmasını sağlayan, konuştuğunun dinlenmesini sağlayan şu coğrafyanın dilini konuşmak niye bu kadar koyuyor sana?
ah sevgili Kürt kardeşim,
hep kendini acındırarak neler elde etmeyi düşünüyorsun? kendine önder seçtiğin adamlar, kadınlar ve yöntemleri insanlığına yakıştırıyor musun? bu kadar yazıyorsun ya bilmiş bilmiş, peki bunu hiç düşünmüyor musun? niye ezelden beri tüm batı ülkeleri benim sırtıma biniyor diye? o kadar gururlusun ama az da olsa ekmeğini yediğin, geç te olsa kendini sana affettirmek isteyen bu ülkeye hiç saygı duymuyorsun da başkalarının yalakası olmak mı hoşuna gidiyor?
ah sevgili Kürt kardeşim,
dersaneden çıkıp otobüsle evine, babasına giden kızları yakmak, otobüslere ateş açmak, canlı bombalıkla 8-9 kişiyi öldürmüş teröristin ardından gözyaşı dökmek, kendi dediğin gibi kürt kardeşini öldürmek, öğretmenleri, hemşireleri, doktorları katletmek... senin halkını kurtarma planın bu mu?
ah sevgili Kürt kardeşim,
Diyarbakır'da, Mardin'de, Şırnak'ta hepimizin olsa sana giren ne olacak?nedir bu rahatsızlık?
işte sevgili kürt kardeşim senin ağlamaktan, zırlamaktan göremediğin ve kendini çok bi halt biliyormuş yerine koyup ta kabullenmediğin gerçekler bunlar.