ah kardeşim, sen bombalar patlatmadın mı benim mahallemde?
sen vergi vermem, özerklik istiyorum dedikten sonra başlamadın mı devlet bize baksın demeye.
sen şehit etmedin mi özgürlük kisvesi altında benim vatanımın evladını.
işte o gün sorduk kendimize biz kardeş miyiz diye, kardeş kardeşe kurşun sıkar mı hiç?
diyarbakır özerk olsun dedin ya sen kardeşim, peki ne işin var diğer şehirlerim de..
biz şehitlerimize cenaze düzenlerken sen demedin mi asıl biz gerillalarımıza üzülüyoruz diye.
sen dayak yemişsin ya polisten biz yemedik mi güzel kardeşim. daha 2 gün önce mahallesini korumaya çalışan zeytinburnu'lular polisten dayak yemedi mi?
bugün sen hala özgürlük diyorsan, hala silahlı eylem yapıyorsan seni kardeş gördüğümüz içindir, ama biz artık inanmıyoruz senin de bizi kardeş gördüğüne...
işte ben türk oğlu türk olarak yazıyorum bunları ama çocukken bilmiyordum türk nedir kürt nedir. annem hiç söylememişti bana sen türksün onlar kürt diye ama malesef 9 yaşımdaydım bana biri gelip ben kürdüm sen türksün dediğinde. biz bağrımıza bastıkça kurşun sıktınız bağrımıza, biz sarılmak için kollarımızı açtıkça özgürlüğümü kısıtlıyor bu kollar dediniz.
hele bir de çıktınız bize soykırım yapılıyor dediniz ya,
kardeş acısını koydunuz bizim içimize.
şimdi yas tutuyoruz kardeş acımızdan. ama ayağa kalkacağımız günde gelir. tek temennim o gün gelmeden tekrar kardeş olarak sarılırız birbirimize çünkü siz türkleri ayakta görmeyeli çok zaman oldu, belli ki unutmuşsunuz kardeşlerim.
