insanların hala insan olduğu tipik anadolu şehirlerinden biri...
muhabbet esnasında dalmışız, çantamızı unutmuşuz. içinde bilgisayar falan ne ararsan. yarım saat sonra unuttuğumuz yere döndük. aynı şekilde bulduk. gariban biri bulmuş çantayı ve biz gelene kadar başında beklemiş. 20 lira verdik, çocuklar gibi sevindi.
istanbul'da böyle bir şey olabilir miydi? imkansız. o yüzden çok sevdim ben düzce'yi!
