gerçek bir yaşam öyküsünün senaryolanmış hali. ama serdar akar burda saf ve somut bir şekilde gerçekten o insanların yaşadıkları biçimde beyaz perdeye yansıtmalıydı diye düşünüyorum.
bırak barı, sokağı adamların kendi evlerinde bile, hane tecavüzünden çok insanlara işkence edecek derecede ezikleştiğini, bilinç altı yaptığını, olaya şahit olanların kuyruklarını nasıl götüne kıstırıp polise haber vermeyişini anlatacaktı. herkes şunu diyecekti o zaman; 'lan harbiden biz bu adamları içimizde barıdırıyoruz. biz bu adamları hor görüyoruz, aşağılıyoruz. biz şikayetten kaçıyoruz. bu adamlar, evlerimize girecek cesareti bulabiliyor ve yine bu adamlar, kıytırı boktan bir af ile sokağa bırakılıyor'
işte o zaman film; günümüzün gerçeklerini çarpıcı halde dile getirecekti. işte asıl o zaman filmin vuruculuğu artacaktı. sadece kadınların tecavüze uğramadığını görecekti erkeklerimiz. işte vurucu nokta tam da o nokta olacaktı. pisliklerin bir değil bin olduğunun bir kez daha altını çizecekti. evet psikolojik etkisi kat kat fazla olacaktı ama en azından şunu dediğimiz zaman 'cuk' oturacaktı bu filme. 'yaşanmış bir olay biliyor musun?'
--spoiler--
neyse filme geçiyorum; orda kötülerin arasında bir iyi var. evet evet hatırladığınız kısa boylu. hani kaçmalarına yardım eden. işte kimileri ona hayır o ölmemeliydi, o suçsuz, o yardımcı oldu diyenler var. aslında en büyük suçlu o gerizekalı, pigme. hem aklı başında, alkol almadı, hap atmadı, millete yardım etti. bir de yumurta almaya gönderdiler. bu andaval orda nejat işler'i engelleyeceğine en azından elindeki şansı kullanabilirdi. diyeceksiniz ki; ulan mal! adam zaten vicdan azabından astı kendini, o zaman filmin hiçbir esprisi kalmazdı. olabilir. gerçekçi bakıyorum olaylara.
hakan boyav neydi öyle yahu. tiksindim resmen. üstad diye bu adama denir işte. zaten tiyatro ile ilgilenenler anlayacaktır ne demek istediğimi, adamın gerçekten çok zengin bir suratı var. yetenekle birleşince böyle psikopatın en psikopatı çıkıyor ortaya.
hakan boyav dışında tüm kötüler rol yapma açısından iyiydi ama hakan boyav kadar değildi. nejat işler bile bana soğuk geldi. evet o da rolünün üstesinden geldi ama beni etkileyen hakan boyav oldu. oyuncular bizdendi aslında ya. birisi üst komşumdu, diğeri birlikte film izlediğim arkadaşım, diğeri sınıf arkadaşım, birisi çocukluk arkadaşımdı. onları izlerken bir yandan göz yaşı döktüm ben, bir yandan ciğerim sızladı. burak altay'ın öldürülmesine çok üzüldüm, o benim çocukluk aşkım be! asmalı konaktan bu yana hep sevdim ben o çirkinciği* çok konuştum. uzun oldu.
edit; 2007 yılında izledim bu filmi. arkadaşlarımızla birlikte. film sonrası bir beş dakika düşünce halindeydik. kimse kimseyle konuşamadı. sessizliği kimse bozmadan oturdu öyle. film müziği bitti ve kendimize geldik. bir de; o güvenlik var ya o güvenlik. uyuyan hani, hah işte o güvenliğin allah da belasını versin. filmin sonuna öyle bir ayrıntı verilir mi arkadaş? şoka girmiştik. oha bee uyuyormuş hayvan heriiff!
--spoiler--
