16.
-
aşk dediğin işledi bu şiirle kanıma:
közden gül'dür şimdi dudağındaki
bir seni gülümseyecek ağzım
seni bir kerre aşkla
göğsünde sürgün gazeller ağlarken
desem ki ben ansızın
ölmeliyim leylî makamlarda
sahrâda yaşlanmaktadır bulutlar
bir seni yağarak ansızın
seni bir kerre ağarak
seni sevebilmek aysız gecelerde
turnalar çığrışırken pervâsız
kesik ağızlarında saklı rivâyet
bir seni sevebilmeyi
seni bir kerre yana yana
topraktan cennete
cennetten cemreye
aşk misâl.
ve böylesi aşk olabilmek. tepeden tırnağa.
