10.
-
Eski bir yaşamı damıtıyorlar hüznün imbiğinden
bulut baskını boğuyor kentin sokaklarını
kargışlanmış resimlere bakmaktan usanmış
bulantısını gözleriyle gizliyor gözlerinin
çığlıklara duvar içimizdeki sessiz simyacı
Buğulu camlara özlemlerini resmediyorlar
masal sevinci yaşanıyor daracık göklerinde
döne döne uçuşan kanatları kanlı martılar
güneşin rıhtımından kalkan gemiyi imliyorlar
emekçinin biri saati soruyor banliyo treninde
Yaşamayı kuşanmış çocuklar ağlıyor kundaklarında
zor günlerin sıratında gülün ve göğün hatırına
içimizdeki simyacının gölgesinde yaşıyoruz aşkı
tül mendillere tortusu toplanıyor karanlığın
talan edilen yüreklerin haramiler açıyor kapılarını.
* *
