Cemal Süreya; 'ben neredysem yalnızlığın başkenti orası' diyerek kendisi için yalnızlığın bir ülke olduğunu söylemiştir. Yalnızlık insanın asli durumudur. istisna ise bu durumdan kurtulmak için aile, dernek, cemaat, okul gibi toplumsal kurumlara üye olarak bu durumu unutmaya çalışmaktır.
