Haftanın tek izin günün bitirdim biraz önce. Twitter'daki gereksizlere dayanamayıp hepsini bir çırpıda sildim, artık kimseyi takip etmiyorum. birkaç kez film seyretmeye yeltendim, o da olmadı, tüm filmleri sildim. Uyumaya çalıştım, o da olmadı. Msn'e baktım hep aynı, konu mankeni gibi duran, çoğunu tanımadığım insanlar. Sonra bahçeşehir üniversitesi'nin özel yetenek sınavı için hazırladığım portfolyo takıldı gözüme, "ne gerek var ki?" dedim. Ben orada öğrenci değil, hoca olacak adamım, bildiğimden fazlasını mı öğretecek sanki bana orası? Onu da savurdum attım odanın ortasına. Oturduğum yerden kalktım, koltuğum paramparça olmuş, peki neden? Bütün gün mal gibi burada oturup, klavyeyle dünyayı kurtarmaktan, millete laf yetiştirmekten başka bir iş yapmadığım için. Sonra yüzümü yıkamaya gittim, aynada gördüğüm surata "siktir!" dedim ve gelip tekrar bilgisayarın karşısına oturdum. Ya ne yapıyorum, bu entryi giriyorum. Değişen bir şey yok, sıkılıyorum.
