olmaz ne yaparsan yap yine olmaz, yinede unutamazsın. acın içinde çoğalır gider tüm bedenini kaplar, her bi tarafını onun arzusu sarar. ona deli gibi aşık olduğunla kala kalırsın. ne ileri adım atabilirsin ona sevdiğini haykırmaya doğru, ne geri adım atabilirsin, bu dünyaya küfredip ondan kaçabilmek için. ortada tek bir gül gibi kalırsın işte öyle, solmaya mağkum, yapayalnız, boynu günden güne önüne doğru düşen bi gül gibi..
umrunda olmaz başka hiç bir şey, sevemezsin başkasını onu sevdiğin gibi artık, bunu da bilirsin ya o daha da acısıdır, kalbindeki o boşluğu sadece onun dolduracağını bilirsin zaten. derler ya erkeğin kalbi mezar gibidir. bir kişiliktir yani başkası olmaz, mezartaşında adı yazar o kızın, ama sen oraya o kızı koyamamaşsındır, o mezar boş kalacaktır senin o kalbin artık atmayana dek...
geceleri yastığa başına koyduğunda bazen gözlerin dolar, o kurduğun hayallerin bi başkasının geleceği olduğunu bildiğinden. işte o an o yatakta nefret edersin herşeyden, herkesten.. anlarsın bu dünyanın sana göre olmadığı..
neden bu benim başıma geldi diye sorarsın? gün gibi açıktır mutlu olamayacağın bu aşktan sebeble. işte bu yüzden istemezsin o kızın da mutlu olmasını o başkası ile bearaberken. istemessin çünkü bu sevgi değil, ondan öte aşkkın nefret yüzüdür.
