çalışmayı sevmeyen işe gitmeyen tembelin huzuru gibidir. çalışmayınca işe gitmeyince iş stresin olmaz, patron stresin olmaz, sabah erken kalkma stresin olmaz, hiç bir kaygın sorumluluğun olmaz, görünüşte huzurlu gibi dimi, ama yarın öbür gün paran bittiğinde o huzurdan gör bakalım eser kalacak mı.
ateist dostuma da şunu söyleyebilirim ki, şu an huzur sandığı şey sorumsuzluğun verdiği geçici rahatlıktır huzur değildir, yeryüzünde yaratılan her şeyin bir görevinin olduğunu, güneşin ayın, hayvanların bir misyonunun olduğunu düşünürsek, ateist dostumuzun tez zamanda bu huzur dediği huzursuzluktan dönmesini dileriz. ömür kısa, azrail ile karşılaşınca nolacak, azrail ateistlere hiç huzur vermiyomuş öyle diyolar, aman diyim.
