yaz ayları daha çok ağır basan fobidir. cinsi farketmez her türlü böceğe karşı inanılmaz bir korku besliyorum.en korktuğum o kocaman parlak karafatma böcekleridir. ezildiğinde çıkan o ses uzun süre kulaklarımda çınlar. mümkün olduğu sürece orda bulunmam.
en sinir bozucusuda ''ay ne var korkuyorsun, küçücük böcek ayol'' diyen alaycı konuşmalara maruz kalmaktır. birde korkutmak için böyle omuzunuza falan dikkatlice bakılıp 'ay üstünde böcekkk varrr' diye sizinle alay eden arkadaşlar vardır. sonrada 'ay şaka şaka ' diyip sizi dinden imandan çıkarırlar.
elimde değildir. çocukluğumdan beri hep korkarım. çocukken anneyi, babayı çağırıyorduk şimdi kaç yaşıma gelmişim yine utanmadan çağırıyorum. huylandığım zaman bütün gece uyuyamıyorum. yorganı kaldırıp kaldırıp bakıyorum. kaşınıyorum, çıtır çıtır ayak sesleri arıyorum. sanırım deliyim.
