anlıyorum. üstünden 4 ay geçti. biz ayrılalı 4 ay oldu. biz . baksana ben hala biz diyorum. var mı ki biz diye bir şey? yok sanırım. ne zaman oldu ki değil mi? seninle 9 ay kadar çıktık değil mi? mutluluk mu desem acı mı desem. veremedim akıl bu işe. ama anlıyorum eski sevgili. çok zormuş. seni içimden koparıp atmak ne kadar zormuş. daha çözemedim. çünkü çünkü seni içimden hala çıkaramadım. hala lanet olası beynim de yer kaplıyorsun. bir tümör gibisin kadın! her gün her gün canımı yakıyorsun. nasıl beceriyorsun ha? sen sen bir an bile üzgün değilsin değil mi? aklında bile değilim değil mi? biliyorum işte değilim be kadın değilim. ben kimin umurunda olmuşum ki zaten bu kodumun hayatında? ha söylesene bana? biliyor musun neler çektiğimi? biliyor musun ne kadar çok canım yanıyor. biliyor musun be eski sevgilinin her gün nasıl gözyaşı döktüğünü? nereden bileceksin? bilemezsin tabi salak. bilseydin sormaz mıydın bir kere bile? aramaz mıydın? ha söylesene?
seni unutmak için neler yaptım biliyor musun? seni unutacağım derken nasıl bir bataklığa girdim farkında mısın? nereden göreceksin sevgili nereden anlayacaksın. her gün içimde kopan fırtınayı. nasıl anlatırım diye düşünüyorum. kimse kimseye anlatamıyorum. lanet olası beyaz bir zemine gözyaşlarımla beraber hep yazıyorum hep. içimde ki her şeyi yazıyorum. yazmak zaten ne olacaktı başka ha? kim dinleyecek beni? dinleyecek tek bir arkadaşım mı var. tek bir samimi dostum mu var?hep yazıyorum. gözlerimi kapatıyorum. aklımdan geçenleri. dudaklarımdan dökülürken dinliyorum. hiç bitmeyecek bir acıyı hissediyorum en derinlerde.
her gün her gün tükeniyorum. çok kilo verdim evet. eskisi gibi değilim. artık mutlu rolleri de sıktı. ikimizin o şarkısını dinlerken hep ağlıyorum. çok mu istiyorum ben ağlamayı çok mu hevesliyim. ama hani sen hep olacaktın? niye niye sözünü yerine getirmiyorsun. ben sözümdeyim. ben hala seni seviyorum. benim kalbim hala sana atıyor. peki herkes gitti. kimse yok kadın niye geri gelmiyorsun. niye ben varımdemiyorsun ha? yoksun lan işte yoksun. beni bırakıp gittin. beni yalnız bıraktın. beni beni unuttun sen. yoksun işte yok! ben senin yanında olmadım mı her zaman. en en kötü zamanında senin yanında değil miydim? o an bile seni seviyorum kadın demedim mi? ben ben niye şuan beni sevdiğini söyleyen sana sahip değilim.
bazen çok ölmek istedim. çünkü bazen öyle oldu ki hiçbir şeyle başa çıkamadım. özellikle beynimle. her parçasında sen varsın hayatımın. hayatım olmuşsun. ben ben nasıl sensiz bu hayatı devam ettiriyim ha? ölmek istiyorum. yürekli olsam. ölürdüm. elimde senin resminle. son kez senin adınla. ve kalbimde sadece senle. sonsuzluğa giderdim. belki orada da acı çekerdim ama o acı senin acından daha fazla gelirdi. belki gelmezdi ama sana kavuşmak gibi bir umutla yaşamazdım en azından. o hayallerin gerçek olmayacağı gerçeğini aklıma kazımış olurdum. çokta iyi olurdu. ama ölemiyorum. işte yapamıyorum olmuyor.
peki ya ben napıyım şimdi ha ben napıyım. her gün yaşadığım boktan hayata mı seviniyim? sensiz geçen saniyelerin dakikaların saatlerin hesabını mı tutayım? yoksa geçirdiğimiz o harika zamanları tekrar tekrar aklıma getirip saatlerce ruh gibi mi olayım? söyle bana ben ne yapayım şimdi sevgili! olmuyor işte vazgeçmiyor bu kalp senden. yapamadım. 4 ay uğraştım seni unutma için. ama olmadı olmuyor!
nefret ediyorum artık. her şeyden. en başta kendimden ve senden. ama ne kadar nefret edersem ediyim. olmuyor işte. bırakamadım seni.
bunları hiç okumayacaksın. hiç görmeyeceksin. ben bir anonim olarak kalacağım. sen hayatına devam edeceksin. ben. bense ruh gibi yaşamaya. mutlu rolü yapmaya. her zaman ki hayatıma. hiçbir an çıkmadığım hayatıma. her an zarar verdiğin yok ettiğin hayatıma. beni bitirmeye devam et. beni yok etmeye...
