ortaokuldayken kitap okuyan insan değildim, ilahi bişey geldi, açtım ing. dersinde kitap okuyorum. hoca tarafından en aşağılayıcı azarı yemiştim bunun için. benimle beraber bi tane daha okuyan vardı ve olaylar şöyle gelişti;
i.h: bıdı bıdı... taha napıyosun? şimdi mi kitap okuyacağın tuttu? allah al... ( bana döner ) hbsy! yok artık yaa... normalde kitap okumazsın şimdi mi okuyosun? hadi ben taha'ya kızmadım, onun dersleri iyi, senin iyi mi sanki?
hbsy: çok kötü değil.
i.h: ( çok kötü diyceğimi sandı ) ev... nasıl çok kötü değil? burda ders anlatıyorum, nasıl bi saygısızlık bu ya?
yere bakıyorum bitsin bu işkence diye, hala daha azarlamaya devam ediyo. utançtan yerin dibine girdim, yüzüne bakamıyorum, hala daha bana bakıyo. bi 5-6 dk. baktı adam ya. bi de severdim, değil kendisinden hayattan soğutmuştu beni...
