nasıl bi psikolojiye, nasıl bi özgüvene sahip olduğunu anlayamadığım insandır.
ben bağıran adamlarımı; yanımdaki teyze rahatsız olur diye vol 1 kıvamında dinlerken, adam sanki otobüse kolonlarıyla, wooferlarıyla, ses sistemi döşemişçesine hem kendisi dinliyor, hem de otobüse dinletiyor.
o anda; huysuz amcalar, başı ağrayan teyzeler nedense duymaz o insan evladını.
ama aklımdasınız.
bi gün o kulaklığı çekip koparcam az kaldı.
sizi bulacam oğlum! *
