80 yaşına girdin artık, gözlerin hala ilk günkü gibi çakmak çakmak mavi bakıyor, ilk torunum diye ençok beni sevdin ben de en çok seni. kimseye laf ettirmedim anneme bile, ama biliyorum ki artık çok zamanımız kalmadı seni de anneannem gibi yatırıcam o toprağa, atıcam üstüne toprakları hıçkıra hıçkıra ağlayarak. insan buna nasıl hazırlanır nasıl hazır olur bilmiyorum.her ölüm zamansız her ölüm erken 80 değil 180 olsaydın keşke. seviyorum seni.
edit: nasip belki de ben giderim.
sekiz ay sonra gelen edit: gittin. hem de tam istediğin gibi, kimseye muhtaç olmadan, kimseye zarar vermeden. hiç yatmadan hiç çekmeden. nur içinde yat, artık yollarda daha dikkatliyim benim için dua edenlerden birini daha kaybettim. inşallah huzur içindesindir, seni çok seviyorum. mavi gözlerin mi? onlar zaten hep aklımda hep bana bakıyor sevgiyle, şefkatle, hasretle....
