ilk dinlediğim ve beni pink floyd'a aşık eden muhteşem şarkı. kimisi pink floyd'un en anlamsız şarkısı olduğunu iddia etse de, sözleriyle müziğiyle bağıra bağıra söyleten, insanı hem mutlu eden hem üzen, hem değişik duygulara sevk eden, hem de böyle piç gibi puşt gibi böyle garip bir moda sokan eserdir... due date'de duyduğumda "oha lan nasıl amk" tepkisini vermiş idim, ama mutluluğum da çok aşırıydı. ailecek tapıyoruz...
