ilk olarak etraf bi kolaçan edilir, bulunamaz.. ikinci kez tekrar bi kolaçan edilir gene yoktur ve sinirler gerilmeye başlar. o anda bir beyin fırtınası 'okuldayken elimdeydi , eve geldiğimde var mıydı ki vs.' artık yavaş yavaş birinin çarpmış olma ihtimaline odaklanır kişi ve saniyeler içinde ihtimaller yerini kesinliklere bırakır. x kişisinin yemediği laf, küfür kalmaz ki birden defterin arasından sırıtıverir sinsice kaybolan kalem..
ve neticede x kişisinin günahını aldığınızla kalırsınız elinizde kalemle..
