geçmişte kalsa da her sabah bünyeyle uyanan travmatik bir tecrübeden dolayı, insanın kendisine yabancılaşmasından sonra geçirdiği safha.
günlük hayatı normal olarak yaşayan, uyanan, işe ya da okula giden, kahkahalarla gülen, sevgilisiyle flört eden, evine dönen ve uyuyan bireye, kendini yenilemek ve bambaşka biri olmak için uğraşan insanın uyum sağlayamaması ve önce toplumdan sonra bireyden soğumasıdır.
örneğin şahıs okulundan ayrılır, yaşı da 20' yi geçtiğinden üniversiteye giden yaşıtlarına kompleksli yaklaşır. yalnız kalmaya ve sağdan soldan okul lafı duymamaya özen gösterir. ancak yalnızlık tehlikelidir ve kapılanı bağımlı kılar. yalnızlığa kapılan ve alışmaktan öte ailesi dışında yalnızlık olan insan, toplumsal ilişki kurmakta önce zorlanır, sonra tamamen isteğini yitirir. yine de hayat devam ediyordur ve kafa dengi arkadaş, hoş ve zeki bir sevgili isteği içinde depreşir. yalnızlığın kabuğunu kıramayınca, soğuma evresine geçmiş olur. insanlardan soğumak, ciddi psikolojik sorunların ve kıskançlığın başlangıcıdır. çözümü topluma kapılmak ve toplumun rutin faaliyetlerine ayak uydurmaktır ancak yalnızlık sürecinde entellektüel kapasitesini yükselterek zamanını boşa harcamamayı seçen insan, felsefe okuyarak yeni bir bakış açısı edinir ve insanları sorgulayıp ilişkileri zor beğenir.
