2.
-
divan edebiyatı şiirlerinde sürekli geçen unsurlardan. divan edebiyatında misk, sevgilinin saçının kokusudur, sevgili misk kokar. sevgilinin saçının içinde misk parçacıkları vardır.sevgili sabah uyanıp pencereyi açtığında , sevgilinin saçının kokusu rüzgarla aşığın burnuna kadar gelir. bu koku aşığı kendinden geçirir.
divan edebiyatında miskin tasavvuf yorumu ise şöyledir. sevgilinin zülfü(saçları) alem-i mecazdır. sevgilinin lebleri(dudakları) ise alem-i hakikattır. sevgilinin saçları sevgilinin dudaklarını örter, tıpkı mecaz alemin gerçek alemi örtmesi gibi. işte sevgilinin saçlarındaki bu miskler de aşığın nefsini çelebilecek dünyevi unsurlardır.
