Kapıcısına dahi ".... Efendi!" diye seslenen ama iş din büyüklerine hele de -şaşılası derecede vahîmdir ki - Rasûlullah ( s. a. v. )'a geldiğinde "yazıklık" tutum sergileyen kişidir. Hz. Muhammed ( s. a. v. )'in tüm insanlar tarafından örnek alınması Allah tarafından Kur'ân'da emredilmişken ve onun insan olmasının yanısıra diğer insanlardan farklı olan durumuna da dikkat çekilmişken, bunları görmezden gelir bu şahış.(Ya da zaten hiç bilmeden ahkâm kesmektedir). Hz. Muhammed'in farklılığı ve diğer insanlardan daha özel bir ihtiram ve muhabbete lâyık olduğunu bir şâir şöyle açıklamaktadır şiirinde:
(Türkçesi):
Muhammed ( s. a. v. ) beşerdir (insandır) fakat diğer beşerler (insanlar) gibi değil;
O'nun durumu, taşlar arasında yakûtun durumu gibidir" (Yani yakût da taştır ama sıradan bir taş değildir, onu daha değerli kılan ayırıcı ve diğerlerinde olmayan özelliklerle donatılmış bir taştır.)
Velhâsılıkelâm; Hz. Muhammed, kendisine peygamberlik görevi verilmiş; bu da bizzat Allah tarafından O'na bahşedilmiş bir yüce kişidir. O'nu sıradanlaştırmak, sıradan saymak, sıradan olduğuna inanmak; O'nu tanımamanın göstergesidir. O'nu doğru ve yeterince tanıyan bir kişi, değil "Hz." hitabını, yeryüzündeki bütün saygı ifâdelerini kullansa da yine de O'nun kıymeti karşısında kifâyetsiz kalacağını bilir ve hisseder.
