chp solculuğu ile anlatılmak istenen düşüncede bir ironi yoksa durum vahimdir. gerçekten de chp'nin sol parti olduğu kanısı hem sola hem de chp'ye zarar vermektedir. konuyu biraz daha açık seçik irdelememiz lazım gelir:
efendim, ülkemizde uzun yıllar siyaset arenasında iki tür fraksiyon yasaklanmıştır. sosyalizm ve din eksenli siyaset.(yazının devamında islamcı şeklinde geçecek)
resmi ideolojiyi yıkabileceği düşüncesi ile sosyalist ve islamcı siyasi partilerin iş yapmasına izin verilmemiştir. şimdi diyeceksiniz ki, "nasıl yani kardeşim refah partisi ne, dsp ne?" şimdi oraya geliyorum,
türk siyasal hayatına şöyle kaba bir biçimde bakıcak olursak, çeşitli siyasal kümeler var. kısaca bunları görelim: islamcı-liberal partiler(anap, akp); islama daha uzak milliyetçiliğe yakın sağ partiler(dyp), bu iki gurubun birleşimi merkez sağ oluyor.
bir diğer küme, islamcı(sp) ve islamcı milliyetçi(bbp) ile milliyetçi(mhp) partilerin oluşturduğu uç sağ.
bir diğer küme, sosyal demokrasi icra etme iddiasıyla yola çıkan ancak merkez sağdan tek farkı kadrolaşma olayında görülen merkez sol partiler(dsp, shp) ve geldik chp'nin olduğu kümeye, chp belli başına tek bir kümedir, resmi ideolojinin partisidir.
ve diğer partiler*** malesef gençlik kulüplerinden ötede değiller.
şimdi esas konumuza gelmeden önce islamcı-sosyalist olayının yasaklanmasının siyasete olan etkilerine bakalım.
efendim, islamcı siyaset yasaklanınca ne olmuştur? islamcılar nispeten özgürlükçü görünen liberal sıfatını alıvermişlerdir. o sebeple ülkemizde liberallik halen dahi islamcılığa yakındır. sebebi islamcılığın yasak oluşuydu. bugün durum budur diyemeyiz ancak başlarda böyleydi. bu sebeplerle ki islamcılar liberal oluşumların içine girince türkiye'de liberallik de bitmiş islamcılık da.
aynı durumu sosyalizm için de söyleyebiliriz, sosyalist oluşumlar yasaklandığı için sosyalist eğilimli bireyler de kendilerine gerek dini gerekse ekonomik görüşlerine daha yakın olan chp'yi seçmişlerdir. oysa öte yanda solcuuğun ruhu olarak görülen özgürlükçülük ve sivil toplum anlayışı sekteye uğramştır. şöyle ki chp devletin partisidir, yani bir nevi solculuğun sindirilme okulu olmuştur. islamcı kanatta kendine yer bulmak istemeyen(ki haklı olarak) solcular chp'li oluvermişler dolayısıyla chp de bir anda sol parti oluvermiştir. sonrasında ecevit ve sosyal politikaları bunu haklı çıkarmışsa da 1980 sonrası darbeci(evet darbeci dedim) görüşler gözden kaçamaz.
aynı islamcıların liberalliğin içine girişi ile ne islamcılık ne liberalliğin kalmayışı gibi solcuların chp'ye girmeleri de solculuğu bitirmiştir.
ayrıca milliyetçi bir partinin nasıl olup da sol olabildiği de ayrı bir muammadır. benim aklıma milliyetçi ve dinden uzak denildiği vakit hani şu "ötüken, tigin, migin" diye konuşan nihal atsız ekolü geliyor malesef.
edit: efendim dehap'tan bahsetmeyi unutmuşum, zira dehap fikrinde kürt sorununa yönelik katılımı arttırma çabasıyla oluşmuş gibi dursa da kanımca işçi partisinden tek farkı kökendir. işçi partisi bize türk milliyetçiliğini sosyalizm diye yutturuyor dehap da kürt milliyetçiliğini. iki oluşumda kaybetmeye mahkumdur.
