(bkz: çirkin olmak) gibi yıllardır yaşadığım durumdur. bu nedenden ötürü sürekli terlerim ve çocuklar benden hep korkarlar , ben ne kadar insanlara insanca yaklaşıp hoşgörülü davransam bile lanet olası önyargı yüzünden herkes bana kilolu olduğum için hor gözle bakıp beni kötü bir insanmışım gibi algılarlar , bunlara hep alışığım. şişman olmak bir hastalıktır bunu ne çevreme ne arkadaşlarıma anlatamadım. her daim bana ''ayı'' diye seslendi arkadaşlarım. Bazı zaman ''minik'' oldu bu seslenme biçimi bir ima taşır gibi bazen de ''kocaoğlan'' oldu tam anlamını anlatır üzere.kimi zaman ise girm istediğim işe üst mevkii de yer alan biri tarafında sırf kilolu olduğum için uygun görülmemek ve dışlanmak oldu benim için. Bunların hiç birine ne kızdım ne de gocundum çünkü algılayamadığım bir hayatın içinde bize biçilen rol üzerinde yaşamakta buna dair günler geçirmekteydim , taa ki bir kıza aşık olana dek. işte o zaman şişman olmanın , yani dış görünüşün ne demek olduğunu gayet net olarak öğrendim. ilk sevdiğim kıza onu çok sevdiğimi ve ondan çok hoşlandığımı söylediğimde bana aynen şu sözleri söylemişti , o ve diğerlerinin dediği gibi ; '' sen kimsin ki bana bu teklife cürret ediyorsun ? önce bir aynaya bak ! '' dediklerinde sadece sevginin ve güzel duyguların insan hayatında önem arz etmediğini anladım, yani şişman olmak bir nevi her daim üzülmeye alışmak olmak ve umut etmek yerine her daim umutla gittiğim bir şeyin sana olmusuz olarak döneceğini bilmek gibi bir şey benim için. ne mutlu ki şişmanım ama duygularım hala sağlam ve yerinde , hala aşık olabiliyor ve insanları sevebiliyorum , bazı sevdiğim insanlar beni şişman olduğum için sevmese bile ben onları ve tüm insanları seviyorum...
